Η εικόνα της Βουλής με επιχειρήματα καφενείου και περιγραφές χωρίς δια ταύτα εκ μέρους εκείνων που θέλουν να μας σώσουν και προκάλεσαν την τριήμερη συζήτηση, υπό κανονικές συνθήκες θα έπρεπε να έχουν προκαλέσει γενικευμένη κατακραυγή. Δυστυχώς στην παγίδα της κατάπτωσης των κοινοβουλευτικών ηθών και παραδόσεων διολίσθησαν πέραν της έξαλλης και λαϊκιστικής αντιπολίτευσης πολλοί και από τις κοινοβουλευτικές ομάδες που στηρίζουν την κυβέρνηση σε μια επίδειξη αχρείαστου τσαμπουκά.
Το δράμα όμως για τους πολίτες που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο έχουν εναποθέσει τις ελπίδες τους και τις τύχες του τόπου στους συγκεκριμένους πολιτικούς είναι ότι αυτοί που επαγγέλλονται το νέο εκπέμπουν αναχρονισμό και ξεχειλίζουν από επιτηδευμένη ευαισθησία. Δυστυχώς πίσω από το θέατρο ξεχειλίζουν η άγνοια και η αμετροέπεια, που αποτελούν επικίνδυνα συστατικά για την ορθολογική διαχείριση των σοβαρών προβλημάτων του τόπου.
Θα περίμενε κανείς να ακούσει σχέδια, προτάσεις και χρονοδιαγράμματα για το πώς αντιλαμβάνονται οι φερέλπιδες διασώστες το παρόν και το μέλλον του τόπου. Αντ' αυτού αναλώθηκαν σε χυδαιότητες και περιγραφές δίκην σχολιαστών και το μόνο ζητούμενο φάνηκε πως ήταν το ποιος κατέχει την εξουσία. Οσοι πίστεψαν πως η Βουλή είναι τηλεοπτική εκπομπή και η πλατεία Συντάγματος Βερσαλλίες οφείλουν να το ξανασκεφθούν για να μην κατασπαταλούν το πολιτικό τους κεφάλαιο άνευ λόγου επιτείνοντας τη σύγχυση.
Την ίδια στιγμή η κυβερνητική πλειοψηφία που παρά τα λάθη και τις αντιφάσεις της ακολουθεί ένα κάποιο σχέδιο οφείλει εφεξής να επικεντρωθεί σε αυτό και να μην εκτραπεί σε απεχθείς και αδιέξοδες ασκήσεις άγονου ανταγωνισμού. Φαινόμενα αμοραλισμού και υστερόβουλες επιλογές από βουλευτές που... ανακάλυψαν εσχάτως την αλήθεια τώρα που η χώρα οδεύει προς την απαγκίστρωση από τον βρόχο των μνημονίων είναι αθεράπευτα και δεν αξίζουν σχολιασμού.
