Εχει καταντήσει κοροϊδία αυτή η μόνιμη υπόσχεση για ένα δίκαιο και αποτελεσματικό φορολογικό σύστημα. Δεν υπάρχει κυβέρνηση που να μην το υποσχέθηκε και υπουργός που να μη δεσμεύτηκε προσωπικά ότι θα το πραγματοποιήσει. Τελικά, όμως, τίποτα δεν αλλάζει. Η φοροδιαφυγή παραμένει αλώβητη και συνεχώς διογκούμενη και τα δημοσιονομικά ελλείμματα φορτώνονται νομοτελειακά στις πλάτες των διαχρονικών υποζυγίων του συστήματος.
Αλλά η κατάσταση αυτή δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο. Και όχι μόνο γιατί είναι κοινωνικά ανάλγητο να φορτώνονται τα φορολογικά βάρη στους μισθωτούς και τους συνταξιούχους, αλλά γιατί τελικά έχει καταντήσει να είναι και αναποτελεσματικό. Είναι γνωστή η υπόδειξη ότι την αγελάδα πρέπει να την αρμέγεις, όχι να τη σκοτώνεις. Αλλά οι κυβερνώντες ούτε καν αυτή την προνοητικότητα δεν είναι σε θέση να επιδείξουν.
Το αποτέλεσμα είναι αυτό που διαχρονικά βιώνουμε, αλλά ειδικά τα τελευταία χρόνια έχει προσλάβει εφιαλτικές διαστάσεις. Οι αλλεπάλληλες φοροεπιβαρύνσεις, τα συνεχή «χαράτσια», η κατάργηση των όποιων φορολογικών ελαφρύνσεων είχαν απομείνει και παράλληλα οι εξοντωτικές περικοπές μισθών και συντάξεων έχουν εξωθήσει τη συντριπτική πλειονότητα των φορολογουμένων σε ένα χωρίς προηγούμενο οικονομικό αδιέξοδο.
Αυτή η κατάσταση δεν πάει άλλο. Δεν γίνεται να φορτώνονται τα δημοσιονομικά αδιέξοδα της χώρας στις πλάτες των εξουθενωμένων μισθωτών και συνταξιούχων, επειδή κόμματα και πολιτικοί αποδεικνύονται ανίκανοι -ή μήπως απλώς απρόθυμοι;- να οπλίσουν επιτέλους τον τόπο με ένα στοιχειωδώς αποτελεσματικό και δίκαιο φορολογικό σύστημα.
Γιατί ας μην ξεχνούν και κάτι άλλο. Πως το ότι φτάσαμε στη σημερινή κατάντια οφείλεται πρωτίστως σε αυτή την έλλειψη.
