Κυριακή 7 Ιουλίου 2013

Νά θυμηθούμε τις θυσίες στις οποίες υποβαλλόταν κάθε φορά η ελληνική κοινωνία....

Το κρυφτούλι τριών χρόνων των ελληνικών κυβερνήσεων με την τρόικα φαίνεται ότι λαμβάνει οριστικά τέλος με την επίσπευση των διαδικασιών για την εφαρμογή της διαθεσιμότητας, αφού η τρόικα χρησιμοποίησε το απολύτως πειστικό επιχείρημά της: το άνοιγμα της στρόφιγγας της επόμενης δόσης.
Η διαθεσιμότητα, που οδηγεί ένα μέρος των υπάλληλων και στην απόλυση, είναι μια οδυνηρή διαδικασία καθώς αφορά ανθρώπινες ζωές, ανατρέπει οικογενειακούς προγραμματισμούς και σε μια ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο οδηγεί και άλλους ανθρώπους στην ανεργία..
Η δραστική μείωση του δημόσιου τομέα θα έπρεπε να είχε αποτελέσει τη βάση για την αναδιάρθρωση του κράτους εδώ και τουλάχιστον δύο δεκαετίες. Κάτι που δεν έγινε όμως και τώρα πλέον επιβλήθηκε ως συμβατική υποχρέωση της χώρας έναντι των δανειστών της.
Δυστυχώς, αφέθηκαν να χαθούν ευκαιρίες στο απώτερο παρελθόν, αλλά ακόμη και αυτά τα τρία χρόνια δεν μπόρεσαν η πολιτική ηγεσία και οι ηγεσίες του κατ' ευφημισμόν υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων και να προχωρήσουν μεθοδικά και συστηματικά στον περιορισμό του κράτους.
Ολα όσα θα πρέπει να γίνουν τώρα μέσα σε μερικές εβδομάδες, θα είχαν γίνει χωρίς την πίεση του χρόνου και τη δαμόκλειο σπάθη της διακοπής των δόσεων πάνω από την ελληνική οικονομία. Θα είχε γίνει ψύχραιμη εκτίμηση των αναγκών, ακριβής αξιολόγηση των υπαλλήλων, θα είχε διαμορφωθεί συνολικό σχέδιο, ώστε και οι αξιότεροι να παραμείνουν στον δημόσιο τομέα και το Δημόσιο να λειτουργεί πιο ορθολογικά, πιο αποτελεσματικά.
Ας μη θυμηθούμε τις θυσίες στις οποίες υποβαλλόταν κάθε φορά η υπόλοιπη ελληνική κοινωνία για να «κερδίσουμε» χρόνο και να ξεγελάσουμε την τρόικα.
Δυστυχώς είχε επιλεγεί το κρυφτούλι. Το οποίο τώρα τελείωσε, χωρίς να έχει τελικά ωφελήσει κανέναν.