Η δομή της σημερινής κοινωνίας με την τρέχουσα ιστορική ύφεση δείχνει να απειλείται. Χαρακτηριστικά, όπως ο κοινωνικός αποκλεισμός, η επέκταση της φτώχειας, η συρρίκνωση εισοδημάτων, με αποκορύφωμα την αλματώδη ανάπτυξη της ανεργίας, πρωτοστατούν στην χώρα μας. Η κρίση χρέους για ολόκληρη την Ευρώπη μεταλλάσσεται, αλλάζει πρόσωπο και σχήμα, γεννώντας την υψηλότερη ανεργία που έχει γνωρίσει ποτέ και μετονομάζεται πλέον σε κρίση ανεργίας, το μεγαλύτερο δεινό επιγέννημα που έφερε η ευρωζώνη και το οποίο λαμβάνει διαστάσεις μείζονος σημασίας οικονομικοκοινωνικού φαινομένου.
Το συμπέρασμα πως οι Έλληνες νέοι είναι οι πλέον αποκλεισμένοι από την εργασία και την παραγωγικότητα. Αυτό έχει ως συνέπεια τη δημιουργία μεγάλου κύματος μετανάστευσης νέων και ειδικότερα πτυχιούχων. Σύμφωνα με τα στοιχεία ερευνών εκτιμάται πως 300.000 περίπου είναι αυτοί που επιδιώκουν πλέον να εξασφαλίσουν μία θέση μόνιμης εργασίας στο εξωτερικό.
Επιπρόσθετα, πολλαπλασιάζοντας, μέσω του κοινωνικού αποκλεισμού, καθημερινά το αίσθημα της ανασφάλειας και της αβεβαιότητας, επιτρέπει να αναδυθούν στην επιφάνεια φαινόμενα που οδηγούν στην απαξίωση των κρατικών θεσμών και τη διάβρωση της δημοκρατίας. Με τον τρόπο αυτό δίνεται η ευκαιρία να αποκτήσει πολιτική έκφραση κάθε ακραίο, λαϊκό και δημαγωγικό μόρφωμα.
Η αύξηση της απασχόλησης δεν είναι δυνατόν να επιτευχθεί ως δια μαγείας. Οι συνέπειες της οικονομικής κρίσης και η καταπολέμηση της ανεργίας στην Ελλάδα επιβάλλουν βαθιές διαρθρωτικές αλλαγές και εις βάθος μεταρρυθμίσεις, ανοίγοντας τον δρόμο των επενδύσεων για την επαναφορά στην ανάπτυξη που θα ενισχύσει την οικονομική δραστηριότητα.
