Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2012

Αυτοί κι αν έχουν δίκιο.


Αυτές τις ημέρες, κάποιες πολιτικές δυνάμεις ορίζουν τις κινήσεις τους χωρίς στοιχειώδη αίσθηση ρεαλισμού και γνώση των κανόνων του παιχνιδιού. Οσοι είναι στην αντιπολίτευση αναγγέλλουν ότι θα καταργήσουν την τρόικα. Και αρκετοί από όσους μετέχουν στην κυβέρνηση, ότι δεν ψηφίσουν τα μέτρα ή θα ψηφίσουν τα μισά. Ολοι προτάσσουν ότι τα μέτρα φέρνουν νέα δεινά στην κοινωνία. Αυτοί κι αν έχουν δίκιο.

Αλλά παραβλέπουν κάτι: η τρόικα και το Μνημόνιο δεν είναι μονομερή δεδομένα για να ακυρωθούν μονομερώς. Επιπλέον, δεν βλέπουν τη μεγάλη εικόνα: η ελληνική οικονομία θα επιβιώσει μόνο αν λειτουργήσει σαν τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές οικονομίες, όποιο κι αν είναι το τίμημα που θα πληρώσει η κοινωνία εν τω μεταξύ. Τα υπόλοιπα θα τα ζήσουμε - το θέμα είναι πώς θα τα ζήσουμε.
Αυτό θα κριθεί από τον βαθμό διορατικότητας που έχουν κυρίως τα τρία κόμματα της συγκυβέρνησης, οι βουλευτές και οι αρχηγοί τους. Θα θυσιάσουν τις τρέχουσες πολιτικές ανάγκες τους, φροντίζοντας πάση θυσία να διασφαλιστεί η δυνατότητα της μελλοντικής ανάκαμψης; Ή θα μετρήσουν μόνο τις άμεσες συνέπειες των μέτρων και θα αφήσουν την οικονομία να διολισθήσει εκτός ευρωζώνης και τη χώρα να τιναχτεί στον αέρα; Δεν είναι εύκολο δίλημμα.