Δευτέρα 11 Απριλίου 2011

Το σχέδιο που συμφώνησε η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου με το ΔΝΤ προβλέπει πρόγραμμα αυστηρής λιτότητας...

Το σχέδιο που συμφώνησε η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου με το ΔΝΤ προβλέπει πρόγραμμα αυστηρής λιτότητας, ενώ η Ελλάδα υποσχέθηκε να αναλάβει ένα ενδελεχές πρόγραμμα διόρθωσης των διαρθρωτικών αδυναμιών της ελληνικής οικονομίας.

Κάποιες σημαντικές μεταρρυθμίσεις σίγουρα έχουν γίνει, όπως η αναμόρφωση του συνταξιοδοτικού, η μεγαλύτερη ευελιξία της αγοράς εργασίας, η κατάργηση των μονοπωλίων όπως στα φορτηγά. Όμως η αποτελεσματικότητα του προγράμματος αμφισβητείται καθώς οι φαρμακοποιοί και οι δικηγόρο έχουν διατηρήσει τα προνόμια τους και η μεταρρύθμιση του κλάδου των εμπορευματικών μεταφορών θα διαρκέσει δυόμισι χρόνια.

Όμως παρ’ όλα τα μέτρα, τα μεγέθη της οικονομίας δεν βελτιώθηκαν καθώς το σημείο εκκίνησης ήταν χειρότερο από ότι είχε υπολογισθεί και η πρόοδος των περικοπών ήταν αργή. Τα μέτρα αντιμετώπισης της φοροδιαφυγής θα μπορούσαν να φέρουν καρπούς αλλά χρειάζεται χρόνος. Η κατάσταση αυτή έχει προκαλέσει ακόμη μεγαλύτερη ανησυχία στις αγορές με αποτέλεσμα την αύξηση των αποδόσεων. Αν και οι τράπεζες δεν ήταν η πηγή του προβλήματος, όπως στην Ιρλανδία, δηλητηριάζονται από τα τοξικά δημόσια οικονομικά και αναγκάζονται να αυξήσουν τα επιτόκια των δανείων λόγω της δυσκολίας χρηματοδότησης.

Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι η έξοδος από την κρίση πλησιάζει, αρκεί η χώρα να μείνει πιστή στο πρόγραμμα. Ο υπουργός Oικονομικών δηλώνει ότι η αύξηση των εξαγωγών και η πτώση του κόστους εργασίας είναι καλά σημάδια.

Το Μάρτιο, η κυβέρνηση υποσχέθηκε να πουλήσει δημόσια περιουσία για να συγκεντρώσει 50 δισ. ευρώ. Οι ιδιωτικοποιήσεις συναντούν αντίδραση από τα συνδικάτα, οπότε το μεγαλύτερο μέρος εσόδων πρέπει να έρθει από τα ακίνητα, για τα οποία όμως απαιτείται κτηματολόγιο, κάτι που η χώρα ακόμη δεν διαθέτει.
Για να μπορέσει να προχωρήσει αυτό το πρόγραμμα, χρειάζεται ισχυρή ηγεσία, κάτι που στα μάτια πολλών ο κ. Παπανδρέου δεν μπορεί να προσφέρει. Η άποψη των αισιόδοξων είναι ότι η Ελλάδα είναι μια τεράστια ηλιόλουστη επενδυτική ευκαιρία, όπως η Φλόριντα χωρίς τους βάλτους. Χωρίς αποφασιστική πολιτική δράση η αυστηρότερη κρίση των αγορών θα είναι αυτή που θα υπερισχύσει..